نظر
تیم ملی نیز در آخرین بازی سال زیر نظر یولیان ناگلزمن شکست می خورد. بورکهارد هوپ، گزارشگر Sportschau می گوید که یکی دیگر از نقاط پایین پنج سال گذشته.
حتی در مورد نتیجه نیست. باخت 0-2 مقابل اتریش مدتهاست که در قلمرو احتمالی بوده است. دقیقا یک سال پیش ایتالیا همین ورزشگاه را با همین نتیجه ترک کرد. بنابراین در مورد چگونگی و در نهایت نیز در مورد چه کسی است.
بیش از پنج سال است که تیم ملی فاقد قوام و اکنون نیز هویت است. ظاهراً این بازیکنان مانند قهرمانان جهان تمرین می کنند تا مرتباً در اثبات کیفیت خود شکست بخورند. تفکیک اعتماد به نفس و اعتماد به نفس بیش از حد همیشه دشوار بوده است.
عصر در وین یک پایین ترین سطح جدید است
شکست‌های شگفت‌انگیز و ناامیدی‌های بزرگ همیشه با این اطمینان همراه بود که می‌خواهیم و می‌توانیم بهتر عمل کنیم. اما عصر در وین نقطه پایین جدیدی را نشان می دهد.
عدم شانس تیم ملی فوتبال آلمان از دقیقه اول تا آخرین لحظه، امید به روحیه خوش‌بینی نسبت به قهرمانی اروپا را از بین برد – مانند باد پاییزی که آخرین برگ‌های درخت سیب را می‌برد.
و اکنون این درک در حال تحقق است: پنج سال گذشته تلف شده است و تحولات در فوتبال بین المللی از دست رفته است. در سال 2014، قهرمان نهایی جهان از قبل فاقد مدافعان کناری آموزش دیده بود و از آن زمان تاکنون چیزی تغییر نکرده است.
بیرون از مراکز استعدادیابی جوان هیچ چیز تا الان بالا نرفت
هیچ جایگزین قابل اعتمادی از سوی مراکز مدیریت جوانان وجود نداشت که راه خود را به تیم ملی فشار دهند – در طی ده سال حتی یک مدافع کناری کلاس بین المللی وجود نداشت. به جز جاشوا کیمیچ که مدت هاست این سمت را رها کرده است.
در 90 دقیقه در وین، مربی ملی، جولیان ناگلزمن به وضوح نشان داد که هویت، اتحاد و آمادگی مهمتر از فوتبال جادویی موقت است.
اتریش کوچک دو قدم جلوتر است
اتریش کوچک اکنون حداقل دو قدم از آلمانی ها جلوتر است. با رالف رانگنیک، مربی آلمانی که DFB نمی خواست جانشین جوگی لوو در تابستان 2021 شود، زیرا ارزیابی بیش از حد DFB از قدرت خود مدت ها بود که ثابت شده بود.
اکنون جولیان ناگلزمن باید زمان از دست رفته را تحت فشار زمانی شدید جبران کند. دو بازی بین‌المللی آخر سالی که بار دیگر سالی کاملاً درهم و برهم بود، بیشتر از خوش‌بینی شک و تردید را برانگیخت.
