فوتبال داخل سالن و فلامنکوکه در کودکی با مادرش می رقصید، هفت سال پیش هیناکو فوناتسوکی، “پینا” را به اسپانیا آورد، جایی که او توانست حرفه ای حرفه ای را دنبال کند، چیزی که در کشورش در کشورش وجود دارد. سطح جوانی ورزش خود را هرگز به آن دست یافت.
حرفه او در اسپانیا UCAM El Pozo de Murcia، Sala Zaragoza B، Sala Zaragoza، Nueces de Ronda Atlético Torcal de Mlaga و Gran Canaria Teldeportivo، تا اینکه در این فصل او در سئوتا فرود آمد تا برای AD Ceuta Femenino بازی کند.
برای این پاور فوروارد 26 سالهفوتبال و فوتبال داخل سالن علاقه اوست: «از زمانی که کوچک بودم، واقعاً می خواستم فرهنگ دیگری را بشناسم و زبان دیگری یاد بگیرم. من هم فوتبال را شروع کردم و سپس به فوتبال داخل سالن رفتم، اگرچه هر دو را دوست داشتم.»
و به خصوص اسپانیا: من اسپانیا را در سر داشتم زیرا با مادرم فلامنکو هم می رقصیدم. همچنین به من گفتند که فضای خوبی برای فوتبال داخل سالن زنان در اسپانیا وجود دارد، بنابراین شروع به جستجو در اینترنت کردم.
من حتی یک نماینده را در حین مرور اینترنت پیدا کردم: من به دنبال نماینده بودم، کمی زبان را یاد گرفتم و به این کشور آمدم، اگرچه در فصل اول با وجود رفاقت خوب در تیم، مشکلات زیادی با زبان داشتم. علیرغم همه چیز، می خواستم در اسپانیا بازی کنم و من.» «الان هفت سال است که اینطور ادامه دارد.
و مسئله این است که فوتبال در کشور شما تقریباً پولی است“لیگ دسته اول اخیراً مانند سایر کشورها شروع شده است، اما همه چیز لیگ آماتور است، هیچ کس هزینه ای دریافت نمی کند و حتی باید برای بازی پرداخت کنید، بنابراین ربطی به اتفاقاتی که در جاهای دیگر مانند اسپانیا رخ می دهد ندارد.”
هدف من این است که سال خوبی داشته باشم، گل بزنم و کمک کنم تیم به لیگ دسته اول صعود کند.
واضح است که تفاوت ها قابل توجه استاینجا تهاجمی تر و سریع تر است زیرا در کشور من خیلی آرام بازی می کنیم و خونسردی بیشتری داریم.
او به سئوتا آمد، جایی که اولین بازی خود را انجام داد و یک امتیاز کسب کرد در مقابل تیم دیگر شهر: IES Luis de Camoens، به لطف علاقه باشگاه و این واقعیت که او با گابی و ماریاخو همزمان شد، اکنون در رشته سئوت است. به عنوان یک بازیکن در دسته دوم، هدف او این است: “برای داشتن یک سال خوب، کمک به اهداف و کمک به تیم برای صعود به دسته اول.”
با وجود اینکه او هفت سال است که در اسپانیا بوده است، هنوز دلش برای چیزهای زیادی در مورد ژاپن تنگ شده است: «در ژاپن هر خانه ای وان حمام خود را دارد که برای استراحت با آب گرم و بهبودی از درد از آن استفاده می کنیم، اما اینجا فقط دوش است. و یک نقص دیگر زمان وعده های غذایی است، زیرا من معمولا همه چیز را می خورم، اما برای من سخت است که با ساعت ها سازگاری داشته باشم، زیرا برای من ایده آل این است که شام را در ساعت شش بعد از ظهر صرف کنم نه ساعت ده.
