میلان، رایندرز تنها امنیت واقعی در وسط زمین است

او همیشه در نهایت بازی می کند. مزالا، هافبک هجومی، همچنین هافبک. این فصل عمدتا تیجانی رایندرز بود که خط میانی میلان را اشغال کرد. تنها قطعیت واقعی در خط میانی، استفانو پیولی است که قبلاً با مصدومیت لوفتوس چیک و تردیدهای مداوم در بخش هدایت دست و پنجه نرم کرده است. این بازیکن هلندی در تیم ملی نیز اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند و در آن نقش محوری را برای قهرمانی اروپا بعدی ایفا خواهد کرد.

همیشه در میدان

–

مفیدترین صفت برای معرفی بحث «ضروری» است. در میلان اینگونه است. رایندرز در حال حاضر نوزدهمین بازی فصل را مقابل فروزینونه انجام داده است: در مجموع 1559 دقیقه بازی. در میان روسونری، بیش از هر کس دیگری. این مرد هلندی همیشه یک بازیکن ثابت بوده است، به جز اولین بازی اش در لیگ قهرمانان اروپا با نیوکاسل که در نیم ساعت پایانی اخراج شد. او همیشه زمان‌های مناسب را به تیم دیکته می‌کند، همانطور که پیولی چند هفته پیش توضیح داد: «او پسر استثنایی است، یک هافبک تمام عیار که می‌تواند به خوبی توپ را با سرش بالا ببرد و می‌تواند به زور وارد فضاها شود. دفاع اجازه می دهد. “من انتظار گلزنی و چند ضربه بیشتر را دارم، او می داند چگونه در چندین نقش بازی کند و بازیکنی در سطح مهمی است.”

همچنین با اهداف

–

موضوع اینجاست. رایندرز بازیکنی چند نقشی است، در میانه زمین می تواند به عنوان هافبک، هافبک تهاجمی و همچنین بازیساز عمل کند (همانطور که در مقابل فیورنتینا و فروزینونه دیده می شود)، اما پیولی انتظار دارد که او فرصت های گلزنی بیشتری داشته باشد. همچنین به این دلیل که او قبلاً چندین بار در هلند ثابت کرده است که می داند چگونه این کار را انجام دهد. در فصل گذشته با آز 7 گل به ثمر رساند و در فصل قبل روی 6 گل متوقف شده بود. اعداد بدی نیست در میلان کمی بیشتر طول کشید تا او راه خود را به سمت دروازه پیدا کند، او صبر کرد و تنها یک بار مقابل لچه به آنجا رسید. 11 نوامبر گذشته در Via del Mare، در بازی‌ای که هواداران آن را بیشتر به خاطر هاراکیری و کامبک در دقایق پایانی، پس از یک شروع عالی و برتری دوگانه به یاد می‌آورند. رایندرز در اولین بازی های فصل نیز آمار خود را با دو پاس گل تقویت کرد. اولین بازی مقابل ژیرو، در برد 2-0 مقابل بولونیا. دومین مورد برای توموری در پیروزی 3-1 مقابل کالیاری.

به سمت یورو 2024

–

شروع فصل با میلان نیز مصادف با اولین حضور در پیراهن نارنجی بود. او اولین بازی خود را با هلند در 7 سپتامبر در لیگ ملت ها انجام داد و در پیروزی 3-0 مقابل یونان به میدان رفت. از آن لحظه به بعد، وینتیج 1998 برای همیشه در نامزدهای کومان قرار گرفت، که او را در پنج موقعیت دیگر (از جمله سه مورد از ابتدا) بدون فکر کردن به آن شامل شد: «شروع با هلند؟ زمان بازی در لیگ قهرمانان فرا رسیده است.” حالا بعد از راهیابی به مسابقات قهرمانی اروپا، اکنون در مورد تجربه اولین تورنمنت بزرگ با قهرمانی تیم است. این موضوع باید در تیم ملی نیز به یک امر بدیهی تبدیل شود.