هرم کمبریج و تحول فوتبال

در ابتدا هرج و مرج وجود داشت. فوتبال برای استفاده از اصطلاح انگلیسی «توپ بلند و پدال» یا «لگد و عجله» بود، زیرا این بازی در زمان سلطنت اعلیحضرت متولد شد. اساساً هر کسی که توپ را در اختیار داشت فقط می خواست آن را تا جایی که ممکن است به جلو شلیک کند. هم تیمی‌هایش مطمئن می‌شدند که او آن را بلند کرده و دوباره پرتاب می‌کرد تا به محوطه جریمه حریف نزدیک شود. یک روش نسبتاً خام، حتی می‌توانیم بگوییم ابتدایی. از سوی دیگر، از آنجایی که راگبی مشتق شده بود، طبیعی بود که این اولین بخش توسعه آن بود. فوتبال در نیمه دوم قرن نوزدهم در انگلستان یک ورزش خاص بود. این تمرین عمدتاً در دانشگاه ها انجام می شد و توسط آن دسته از دانشجویانی که از بازی های معمول خسته شده بودند و می خواستند در آغوش تازگی به سر ببرند، انجام می شد، اگرچه هنوز قوانین و نحوه استقرار در میدان مشخص نشده بود. بنابراین، آشوب، کم و بیش سازمان یافته، مناسب ترین سبک برای آشنایی با این سرگرمی تلقی می شد. بر اساس مشخصات معاصر، یک تیم از این دوره را می توان با توجه به ماژول های 2-8 گرد هم آورد. دروازه بان و سپس دو مدافع وظیفه دفع حملات حریف را بر عهده داشتند، در حالی که وظیفه دویدن به دنبال توپ پرتاب شده توسط این دو هم تیمی به بقیه سپرده شد تا به امید نزدیک شدن به دروازه بان حریف.