Futsal: Migueln: “Dünya Kupası’nı kazanamamak benim için bir diken”

EvetHayatını salon futboluna adayan bir oyuncu varsa o da hiç şüphesiz Migueln’dir. Ekibimizin ve diğerlerinin yanı sıra ElPozo Murcia’nın gerçek bir efsanesi. Oyuncu, yaklaşık 20 yıllık spor kariyerinin ardından İspanya’da geçirdiği süreyi tamamladığı sezonda, başarılı kariyeri hakkında konuşmak için MARCA’ya konuşuyor.

İspanya’da başarılı bir kariyerin ardından Pesaro’nun yeni bir deneyimi var. İtalya’da nasılsın?

Çok güzel. Bu sezon iki yol vardı: Ya biraz yolumu takip ederim ya da hayatımı değiştiririm. Pesaro bir seçenekti, son yıllarda çok şey kazanan ve daha fazlasını hedefleyen bir kulüp. Çok iyiyim. Oğlum ve eşim mutlu ve bu benim için en önemli şey.

Arkanızda 20 yıl futsal var, geriye dönüp baktığınızda ne düşünüyorsunuz?

En çılgın rüyalarımda bile böyle bir kariyeri hayal edebileceğimi sanmıyorum. Milyonlarca şeyi deneyimleyecek ve birçok şampiyonluk için yarışacak kadar şanslıyım. Çok mutluyum ve hâlâ çocukluğumdan beri yaşlandığımı ve durumların değiştiğini bildiğim yanılsamasını taşıyorum. Artık dört yıl önce sakatlıktan sonraki Miguelón değilim ama bundan farklı bir şekilde keyif alıyorum ve bunu kimse benden alamaz. Sonuçta halk kalır, halka yaptığınız muamele kalır ve bence bu benim en önemli unvanımdır.

Her şey futbolla başladı ve salon futbolu bir nevi hobiydi. Sonra ne oldu… neredeyse hiçbir şey. Her şey nasıl oldu?

Evet, 16 yaşıma kadar Fisiomedia Manacor’da futbol oynadım. Sonra bir kızla sporu biraz bıraktığım bir dönem geçirdim (gülüyor). Ve salon futbolunda hobi olarak bazı oyunlar oynamaya başladım. Futbola alışkınım ve sadece ara sıra topa sahibim.Salon futbolu çok dinamik. Topla çok fazla temas var, çok fazla şans var ve bu benim bu spora aşık olmamı sağlayan şeydi. Sonra Andorra’ya gidecek kadar şanslıydım ve o zaman kendimi bu konuya adayabileceğimi fark ettim.

2019 yılında bana artık oynamayacağımı, 80 yaşında bir dizimin olduğunu ve sakatlıktan sonra devam etmenin imkansız olduğunu söylediler ve işte buradayım.

Migueln, Pesaro oyuncusu

Başardığınız her şeyin başarısının anahtarının ne olduğunu düşünüyorsunuz?

Aklımın bunu başarmak istemesi dışında, Palma Futsal başkanı Miquel Jaume ve antrenör Pato’nun anahtar olduğuna inanıyorum. Onlar hayatımı değiştiren iki kişiydi. İyi bir yolda değildim ve spora konsantre olmamı sağlayacak bazı maddeler imzaladılar. Bu benim zihniyetimi değiştirdi, her ne kadar bazen halkım, ailem, arkadaşlarım için geri dönmeyi düşünsem de… Kariyerimde bu iki insanla tanışmanın başarının anahtarı olduğunu söyleyebilirim.

Sakatlıklar nedeniyle artık oynamayacağını ve burada kalacağını söylediler. Migueln’in ne kadar benzini kaldı?

Oynamayı bırakmayı düşündüğümde tuhaf anlar yaşadığımı biliyorum. 2019 yılında sakatlığı ameliyat eden travmatolog bana artık oynamayacağımı, 80 yaşında bir dizimin olduğunu ve oynamanın imkansız olduğunu söyledi. Ama çok inatçıyım ve bana hayır dediklerinde bu konuda her şeyi yapmaya çalışıyorum. Devam etmek istediğimi ve bu spordan daha iyi hissederek ayrılmak istediğimi biliyordum. Sonra her şey değişti ve işte buradayım. Sonumuz gelecek yıl mı gelecek, ondan sonraki yıl mı yoksa birkaç ay sonra mı gelecek bilmiyorum çünkü kontrol edemediğiniz şeyler var. Ama burada oynamaya, mutlu olmaya ve keyif aldığım şeyi yapmaya devam ediyorum

2012 ve 2016’da iki kez Avrupa şampiyonu. Aklınıza hangi anılar geliyor?

Mesele şu ki, şampiyonlukların yanı sıra milli takımda edindiğim tecrübeler de hâlâ elimde. Hayatım kolay değildi. Bazı çocukluk problemlerinden kurtuldum ve beni mutlu eden tek şey top ve akranlarım tarafından çevrelenmiş olma hissiydi. Eğer ülkenizi temsil edebilecek kadar şanslıysanız, bu benim için en iyi şey. Şimdi seçimi görüyorum ve bu beni nostaljik kılıyor çünkü orada olmaya devam etmek istiyorum. Biraz bencilce ama gerçek bu ve aynı zamanda kariyerimle de gurur duyuyorum.

Brezilya’ya karşı oynanan 2012 Dünya Kupası finali tam bir rezaletti… Acaba kariyerinin dikeni olabilir mi?

Tamamlamak. Ve tamamen dürüst olmak gerekirse: Eğer Dünya Kupası’nı kazanmış olsaydık, kesinlikle uzun zaman önce emekli olurdum. Ama bu işin can sıkıcı tarafı ve aynı zamanda ElPozo’nun önemli bir şampiyonluk kazanamamış olması. Her zaman aklımda taşıyacağım şey bu. Çünkü en iyi Barcelona’da, en iyi Inter’de oynama ve sahip olduğum Şampiyonlar Ligi’nde oynama fırsatına sahip olmak kolay ama ben orada olmaya karar verdim. Ve Murcia’ya gitme kararı, çok daha küçük bir bütçe ve daha az yetenek nedeniyle kişisel bir zorluktu. ElPozo ile kazanmak ve önemli bir şey başarmak istiyoruz. Birçok kez kapının eşiğindeydik ve bu, Dünya Kupası ile birlikte benim için sonsuza kadar kalacak bir diken oldu.

Yeni başlayan kız ve erkek çocuklar için bir referanstır. Deneyimlerinize dayanarak ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz?

Kimsenin sana bir şey vermediğini, her şeyin bir zamanı olduğunu. Belki de bugün çocuklara çok fazla yükümlülük yüklüyoruz. Bundan keyif almanız gereken bir anın ve bir dizi zamanın olduğuna inanıyorum. Öğrenirsin ama eğlenmen gerekir. Bu bir zorunluluk olamaz. Ama bence en iyisi alçakgönüllü olmak, çalışkan olmak, meslektaşlarınızı düşünmek, yaptıkları her şeyi takdir etmek, keyif almak ve ayaklarınızı yere basmak.

Bir futbolcu olarak İspanya’da ve genel olarak salon futbolunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Genel olarak sporumuzun olimpik olmaması beni gerçekten üzüyor, çünkü bu spor elimizdeki küçük boyutta bu kadar çok şey üretiyor. Kanımı kaynatan bir şey bu. Büyük kelimelerle bunu talihsiz buluyorum. Bir de İspanya’nın futsalda benzersiz olduğunu düşünüyorum, tesisleri, hobileri nedeniyle… İlişkilerin biraz daha geliştirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Lig ve dernek, sporu geliştirmek için birlikte çalışabilir. Salon futbolunun yararına ise ödeme şekli, sözleşme yapısı ve belirli zamanlarda birbirimize yardım etme şekli biraz geliştirilebilir.

Murcia’da insanların sevgisini satın aldım. Normal şartlar altında Migueln bugün hala Murcia’da oynuyor olurdu

Migueln, Pesaro oyuncusu

Kariyerinin on yılını ElPozo’da geçirdi. Kulüp sana ne verdi ve sence Migueln sana ne verdi?

ElPozo bana en önemli şeyi verdi: istikrar. Ve ekonomik olarak değil, duygusal olarak. Beni parayla satın almadın çünkü para için olsaydı kesinlikle Murcia’yı terk ederdim. İnsanların, yakınlarımın sevgisini satın aldım. Beni desteklediler ve bu benim için en güzel şeydi. Bu yüzden hayatım Murcia’da yaşamaya odaklandı. Bu yüzden orada geçirdiğim zamanı bitirmek benim için zordu. Normal şartlarda Migueln’in hala Murcia’da oynayacağını düşünüyorum. Ve sanırım ikimiz de hem isim hem de hikaye konusunda birbirimize yardımcı olduk. Her şeyimi verdim ve bunun uzun yıllardır güzel bir aşk olduğunu düşünüyorum.

Bir gün dışarıdan yardım etmek için geri gelmek ister misin?

“Evet herzaman. Uzun süre kaptanlık yaptım ve insanların bilmediği birçok şey yaptım. Ailelerin ve meslektaşların durumu iyi olduğundan, bazen bir aile üyesinin İspanya’ya gelmek için pasaporta ihtiyacı olursa pasaport bile yaptırıyordum.” Elbette isterim. Orada çok şeyimiz var ve çok güçlü dostluklarımız var. Ailem ve ben tüm hayatımızı orada geçireceğimizi düşündük.

Ve son olarak İspanya’da Dünya Mirası Alanı olan Córdoba. Deneyim nasıldı?

Crdoba muhteşem. Çok mutluyduk ama dizimden sakatlanmadan beni zirvede görmelerini çok isterdim çünkü bunun uzun süreli bir aşk olacağını düşünüyorum. Belki de oradaki sporculuğum sona erecekti çünkü taraftarlar halkına çok bağlıydı, tesisi çok seviyordum, sahaya çıkmayı ve marşı dinlemeyi seviyordum ve mütevaziliğine rağmen çalışan bir kulüptü çok iyi.

Sonuçta Migueln’e gelecekte ne olacak?

Şimdi koçluk kurslarına gideceğim ama ilk başta pek hoşuma gitmedi. Antrenör olmak, oynayanlar ve oynamayanlar için adil değil ve ben buna uygun değilim ama asla bilemezsiniz. Ayrıca temsil konusunu da seviyorum. Nerede olduğunu da bilmiyorum ama görülemeyen şeyleri tanıtmak için kız ve erkek çocukların olacağı bir rehabilitasyon okulunun olmasını isterim. Olabilir