Japonya kapsamlı spor gelişiminin harika bir örneğidir

Varzesh Se’ye göre, Paris şehrinin ev sahipliği yapacağı 33. Olimpiyat Oyunları iki yüz gün sonra başlayacak. İran sporu çeşitli alanlarda yalnızca on iki reyting alırken, Japonya’da stadyum da dahil olmak üzere lise öğrencileri futbol müsabakalarının finallerini 55.000 seyirci izliyor. Bu tür haberlerin yayınlanması ve İran sporunun koşullarıyla karşılaştırılması yüreklerde büyük üzüntü yaratmaz mı?

İran futbolunun olimpiyatlarda varlık ve rekabet yaşamamasının üzerinden tam 48 yıl geçti ve bu acı sayı şüphesiz 52 yıla çıkacak. Şimdi, belki de yarım yüzyıl sonra, ABD’nin 2028 Olimpiyatları’na katılmasıyla bu büyü bozulacak ve Montreal 1976’dan sonra Olimpiyat futbolundaki rekabeti yeniden yaşayabileceğiz. Bizim için İran’ın Olimpiyat Oyunları’na katılma hakkı bile bir hayale dönüştü.

Bu iç karartıcı istatistikleri ve İran’ın Asya kıtasındaki son futbol şampiyonalarını bir düşünün:

🏆Asya kadın futbolunda yer edinemedik
🏆 Ali Doshimehr ile 2008 Asya Gençler Şampiyonu
🏆 1976 Göçmenlerin cesaretiyle Asya gençlik şampiyonu
🏆Asya’nın umutlarında yer edinemedik
🏆 Göçmenlerin cesaretiyle 1976 Asya Şampiyonası
🏆 Asya Kulüpler şampiyonu 1392-93 Firoz Karimi
🏆 2002 Asya Oyunları şampiyonu Branko Ivankovich

İran futbolu 48 yıldır erkekler Asya Kupası’nı ya da kıta gençler şampiyonluğunu kazanamadı; 1976’daki son İran şampiyonluğunun ardından Japonlar dört kez, Suudi Arabistan üç kez, Kuveyt, Irak ve Katar da Uluslar Kupası’nı kazandı. Uluslar Kupası her biri bir kez. Asya’nın adamları başlarının üstünde yükseldi.

Kulüplerde ve Asya Şampiyonlar Ligi’nde 31 yıl, Asya Oyunlarında 22 yıl ve Eski Kıta Gençler Şampiyonası’nda 16 yıl geçti; İran futbolu, bu sporun son şampiyonasına kadar tüm yaş gruplarında kupa kazanamadı. ulusal ve Asya Kulüplerinin tüm yaş gruplarında baş antrenör Ali Doshimehr yönetiminde takımla birlikte. 2008 yılında ülkemizin 16 yaş altı ve gençleri ile Özbekistan’ın Taşkent kenti.

Tüm bu acı olaylar, Suudi genç futbolunun Dünya Kupası’nı kazandığı, Katar ve Umman’ın bu kategoride yarı finale çıktığı, Japonya’nın genç takımının ikinci olduğu, 1968 Olimpiyatları’nda üçüncü ve Tokyo 2020’de dördüncü olduğu dönemde yaşanıyor. Futbolda Güney Kore, Londra’daki 2012 Olimpiyat Oyunlarında üçüncü, hatta 2002 Dünya Kupası’nda dördüncü oldu.

İran’ın 32. Olimpiyat Oyunlarındaki tüm spor madalyalarına göz atın:

1) Halter: 9 🥇 altı 🥈 beş 🥉
2) Serbest güreş: yedi 🥇 on dört 🥈 on yedi 🥉
3) Farangi güreşi: dört 🥇 bir 🥈 dört 🥉
4) Tekvando: iki 🥇 bir 🥈 üç 🥉
5) Vur: bir 🥇
6) Karate: bir
7) Atletizm: bir 🥈
Toplam: 24 🥇 23 🥈 29 🥉 yani 76 madalya

Ülkemizin futbol, ​​voleybol, basketbol, ​​hentbol, ​​sutopu, rugby, çim hokeyi ve hatta müsabakalarında takım veya çiftler bölümü bulunan badminton ve tenis gibi takım ve top sporları son otuz yılda hiç parlamadı. -iki Olimpiyat Oyunu. Ve başarılı olamadılar.

Bugün Japonya’da ve lise müsabakalarının finalinde Omori Yamada Okulu takımı, sporun geleceğini güvenli bir şekilde desteklemek için öğrenci sporlarının önemini ve değerini göstermek amacıyla 55.000 seyircili bir stadyumda Omi Okulunu 3-1 mağlup etti. tüm ilgiyi ve sözü aldı. Birden fazla madalya kazanmak için maksimum 35 ila 40 bireysel oran, Londra 2012 haricinde her zaman tek haneli olan Olimpiyat Oyunlarından geliyor.

İran sporları, Paris’teki 2024 Olimpiyatlarının başlamasına 200 gün, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki 2028’e ise dört yıl yedi ay kaldı. Herhangi bir düzeydeki herhangi bir uluslararası yarışmada başarılı olabilmek için, ilk soru öğrenci sporlarının veya okullarının dikkati ve refahı gündemde olmalıdır.

İlkokul takımları ve okul sporları düzeyinde spora ilgi, İran sporunda ve kulüp yönetiminde eksik ve unutulmuş bir halkadır.

Her spor alanında, uluslararası müsabakaların her seviyesinde ve şampiyona kategorisinin her köşesinde başarı için yetenek kazanımına, ilköğretim ve okul sporlarına özel önem verilmesi gerekmektedir. Bu, Japonların ve diğer birçok ülkenin yıllardır yaptığı bir şeydir ve bir zamanlar Asya’da okul sporlarında lider olan ülkemiz, 1970’lerden beri bunu unutmuştur.

İran’da okul sporlarına gösterilen ilgi 1970’lerden bu yana azalmış, halk spor takımları artık olması gerektiği gibi desteklenmiyor, kulüpler tüm dikkatlerini yetişkin yaş grubundaki şampiyonalara odaklamış, üretken kulüplere saygı duyulmuyor ve üretken antrenörler haline geldi. motivasyonsuz.

İnşaatın, okul sporlarının, zillerin ve beden eğitiminin göz ardı edildiği bir sporda, yeteneğin sistematik ve hedefe yönelik olarak keşfedilmesi sadece söz meselesidir. Olimpiyatlarda parlamayı ve güç göstermeyi nasıl bekleyebiliriz? dünyadaki en büyük önemli spor etkinlikleri?

İran sporunun kalbinde, Olimpiyatlardan sonra sadece pişmanlıklar, bahaneler ve sloganlar bırakılarak boşa harcanan yetenekler ve elit güçler var.

✍🏻 Puriya Taban